باندینگ ارتودنسی چیست؟ مراحل انجام باندینگ

باندینگ ارتودنسی چیست؟

از ارتودنسی برای درمان فک یا دندا‌ن‌هایی که در جای مناسبی قرار ندارند استفاده می‌گردد. در این روش با قرار دادن بریس و سیمکشی بین دندان‌ها مشکلات فک و دندان بیمار رفع می‌شود. به فرآیند چسباندن بریس به دندان‌ها در روش ارتودنسی ثابت، باندینگ ارتودنسی می‌گویند. بریس از دو قسمت براکت و سیم تشکیل شده است. براکت همان قطعات فلزی مربع شکل است که روی دندان قرار می‌گیرد و در نهایت سیم به این قطعات متصل می‌گردد. در گذشته از بند یا حلقه‌ای که به دور دندان پیچیده می‌شد برای ارتودنسی استفاده می‌گردید. این روش از نظر زیبایی موردپسند مشتریان واقع نمی‌شد، در نتیجه به مرور زمان منسوخ شد. درمان ارتودنسی برای دو گروه یک تصحیح دندان‌ها و گروه دیگر برای درمان انواع ناهنجاری‌ فک تجویز می‌گردد. روش درمان هر گروه با توجه به نوع درمان متفاوت، دستگاه مخصوص خود را می‌طلبد.

نحوه انجام باندینگ ارتودنسی

در باندینگ ارتودنسی از چسبی چند لایه با ضخامت نازک استفاده می‌گردد. این چسب باید چسبندگی بریس به دندان را به طور کامل تامین نماید. از انواع روش‌های باندینگ می‌توان به دو روش غیرمستقیم و مستقیم اشاره کرد. این فرآیند بوسیله نور یا مواد شیمیایی انجام می‌شود. میزان چسبندگی مورد قبول و مناسب بریس و براکت به تسلط دندانپزشک و تجربه وی بستگی دارد. در ادامه دو روش مذکور را مفصلاً توضیح خواهیم داد:

• باندینگ ارتودنسی به روش غیرمستقیم

در این روش یک مدل گچی استفاده می شود و براکت‌ها در محل مناسبی بر روی این مدل گچی نصب می‌گردند و پس از آماده‌سازی، بریس‌ها به دهان بیمار انتقال می‌یابند و بر روی دندان‌ها چسبانده می‌شوند. در این روش با کاهش مدت زمان لازم برای چسباندن براکت‌ها به صورت جداگانه بر روی دندان‌ها و همچنین کاهش مدت زمانی که دهان بیمار با استفاده از رترکتور‌ها باز می‌ماند، احساس راحتی بیشتری به بیمار دست می‌دهد. در مقابل ممکن است تعداد جلسات مراجعه برای رسیدگی به ارتودنسی انجام شده افزایش یابد.

• باندینگ ارتودنسی به روش مستقیم

در این روش براکت‌های ارتودنسی به صورت مستقیم بر روی تک تک دندان‌های بیمار چسبانده می‌شوند. مزیت استفاده از باندینگ مستقیم این است که محل قرارگیری براکت‌ها با توجه به موقعیت ریشه دندان و همچنین تاج آن به طور دقیق تعیین می‌گردد. البته این کار مستلزم این است که دهان بیمار برای مدتی طولانی به وسیله رترکتور باز بماند. این مساله موجب رنجش بیمار می‌شود اما پس از برداشتن آن، ناراحتی و خشکی بوجود آمده، بلافاصه از بین می‌رود.

مراحل انجام باندینگ ارتودنسی

مراحل مختلف باندینگ به شرح ذیل است:

• پولیش نمودن دندان با خمیر بدون طعم مخصوص
• خشک نمودن دندان‌ها با استفاده از رترکتور به منظور جداسازی لب‌ها از دندان‌ها
• از بین بردن لایه‌های اضافی روی سطح دندان با استفاده از ژل اسیدی کاندیشنر
• شست و شوی دندان‌ها به منظور پاک کردن ژل
• قرار دادن پرایمر بر روی سطح دندان‌ها
• آغشته کردن سطح پشتی بریس به چسب باندینگ ارتودنسی
• قرار دادن بریس بر روی سطح دندان‌ها
• جایگذاری و تنظیم براکت
• پاک کردن باقی‌مانده چسب باندینگ
• تثبیت چسب بوسیله نور یا مواد شیمیایی
• برداشتن رترکتور و نصب سیم‌ها

باندینگ ارتودنسی، کاملا بدون درد است. اما پس از پایان مراحل ذکر شده، دهان بیمار کمی خشک می‌شود. ولی با شست و شو و توصیه‌های پزشک، این مساله به سرعت بهبود می‌یابد. می‌توان گفت باندینگ عوارض ماندگاری ندارد.

مطالعه کنید: ارتودنسی فانکشنال

مدت زمان انجام باندینگ ارتودنسی

این فرآیند معمولاً طی یک جلسه و بازه زمانی 20 دقیقه‌ای، انجام می‌شود. در کل قرار دادن و تنظیم براکت‌ها بر روی سطح دندان‌ها، بیشتر از سایر مراحل زمان می‌برد. یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار بر روی مدت زمان باندینگ ارتودنسی استفاده از نور یا مواد شیمیایی برای سفت کردن چسب آن است. استفاده از مواد شیمیایی نسبت به نور، زمان طولانی‌تری می‌طلبد. در صورتی که از نور استفاده شود، نورهای پلاسما نسبت به نورهای LED، در زمان کمتری چسب هر براکت را محکم می‌کنند. همچنین دقت و تخصص دندانپزشک نیز بر زمان انجام این فرآیند تاثیر می‌گذارد.

باندینگ مجدد براکت‌های شل شده

اگر براکت‌های نصب شده بر روس سطح دندان بیمار شل و یا به کلی جدا شدند، جای هیچ نگرانی نیست. با مراجعه مجدد به کلینیک ارتودنسی می‌توانید نسبت به نصب مجدد واحد‌های آسیب‌دیده اقدام نمایید. در این مواقع با دو حالت روبرو هستیم یا براکت تغییر شکل نداده است که می‌توان آن را مجدداً نصب کرد، یا براکت آسیب دیده و یا کج شده است، در این صورت بایستی آن را تعویض نمود و از براکت جدید، استفاده کرد. بدین منظور ابتدا چسب‌های براکت قبلی از روی دندان تراشیده می‌شود سپس دیگر مراحل جایگزینی براکت جدید (دقیقاً مانند نصب اولیه آن) صورت می‌گیرد.

دی باندینگ ارتودنسی

به عمل برداشتن باندینگ ارتودنسی، دی باندینگ می‌گویند و پس از پایان درمان توسط ارتودنسی، صورت می‌گیرد. لازم به ذکر است که انجام این کار همانند باندینگ  بایستی تحت نظر متخصص ارتودنسی و با دقت و مهارت بالا، صورت پذیرد وگرنه موجب آسیب جدی به دندان یا مینای دندان می‌گردد.

مراحل انجام دی باندینگ ارتودنسی

• روش‌های متنوعی برای دی باندینگ با توجه به نوع براکت‌ها وجود دارد. در صورت فلزی بودن براکت‌ها، با فشار دست در زاویه مشخصی، براکت را از دندان جدا می‌کنند. اما اگر براکت‌های سرامیکی استفاده شده باشد، جدا کردن آن‌ها از دندان‌ها توسط حرارت لیزر صورت می‌پذیرد.
• در نهایت باقی‌مانده چسب باندینگ با استفاده از ابزارهای مخصوص دندانپزشکی، برداشته و تراشیده می‌شود. این مرحله به 5 تا 10 دقیقه زمان نیاز دارد و نیازمند دقت بالایی است تا به مینای دندان آسیبی وارد نگردد. اگر دندانهای شما حساس است، ممکن است مقداری احساس ناراحتی کنید.

سوالات رایج باندینگ و دی باندینگ ارتودنسی

• آیا باندینگ و دی باندینگ درد دارد؟

بعد از انجام باندینگ ارتودنسی (نصب براکتها روی دندان) احساس درد طبیعی است و طی چند روز با مصرف مسکن از بین می رود. بعد از عمل دی باندینگ (برداشتن براکتها) کمی درد خواهید داشت ولی درد آن نسبت به نصب براکتها کمتر است.

سخن آخر

شاید برای شما هم این سوال مطرح شده باشد که آیا باندینگ ارتودنسی به مینای دندان آسیب می‌رساند؟ در پاسخ باید به این نکته اشاره کرد که در صورتی که برای انجام ارتودنسی دندان به متخصص ارتودنسی مجرب و با مهارتی مراجعه نمائید، جای هیچ نگرانی باقی نمی‌ماند و این عمل زیبایی هیچ آسیبی به دندان شما نخواهد زد. همچنین برای رسیدن به نتیجه مطلوب، میزان همکاری بیمار و مراجعات منظم به متخصص ارتودنسی مهمترین عامل است.

امیدواریم که این مقاله از سایت دکتر احمد شیبانی نیا، متخصص ارتودنسی در تهران، برای شما مفید بوده باشد.

مطالب بیشتر:

ارتودنسی متحرک

پلاک شفاف ارتودنسی